دوربینی یک نوع اختلال بینایی است که جزو عیوب انکساری چشم می باشد. این نوع اختلال چشمی باعث می شود تا فرد اجسام دور را واضح ببیند اما اجسامی که در فاصله ی نزدیک هستند را کمی تار ببینند.
دور بینی که در اصطلاح علمی به آن Farsightedness گفته می شود درجه بندی دارد و شدت آن بر میزان تاری دید اجسام نزدیک ترتاثیر گذار است.
هر چه درجه و شدت دوربینی افراد بیشتر باشد ، بر قابلیت فوکوس چشم هم تاثیر ییشتری دارد، یعنی شخص می تواند اجسام در فاصله های دورتر را بدون هیچ مشکلی و به طور دقیق ببیند اما هر چه اجسام نزدیک تر باشند تاری دید بیشتری دارند.
احتلال دوربینی معمولا یک اختلال مادرزادی است که به راحتی قابل درمان می باشد و پزشک با تجویز عینک، لنز طبی بی رنگ و یا لنز طبی رنگی می تواند به راحتی به درمان این اختلال کمک کند. گاهی می توان برای درمان اختلال دوربینی از روش جراحی هم کمک گرفت.
اختلال دوربینی چیست؟
این اختلال معمولن ریشه موروثی دارد و زمانی ایجاد می شود که یا چشم نسبت به انحنای قرنیه طول کمتری داشته و یا قرنیه نسبت به طول چشم انحنای کمتری دارد و به همین دلیل زمانی که نور وارد چشم می شود در پشت شبکیه متمرکز می شود و به همین دلیل اجسام دورتر بهتر دیده می شوند و اجسام نزدیک تر تار به نظر می آیند.
این اختلال در افرادی که سن کمتری دارند شدت کمتری دارد چون آن ها می توانند از قدرت فوکوس شبکیه چشم کمک بگیرند و اجسام نزدیک را بهتر ببینند اما افرادی که مسن هستند و یا این اختلال در آن ها شدت یافته، اجسام نزدیک را بسیار تار می بینند که حتمن باید از عینک مطالعه یا عینک های دو دید و یا لنزهای چشمی طبی استفاده کنند.
دلیل و علت اختلال چشمی دوربینی چیست؟
چشم همه ی ما انسان ها از دو بخش قرنیه (پرده شفاف مقابل کره چشم) و عدسی (ساختاری شفاف در داخل چشم) تشکیل شده است که وظیفه متمرکز کردن نور منعکس شده از اجسام را دارد تا ما بتوانیم آن ها را ببینیم.
در چشم های سالم که به هیچ نوع اختلال دیداری مبتلا نیستند هر کدام از این دو نوع عضو چشم، بخشی از پرتو نور منعکس شده را منعکس مس کند و در نهایت تصویر روشنی از اشیاء بر روی قسمت خلفی چشم یعنی شبکیه می افتد.
در چشم هایی که دچار اختلالات بینایی هستند و انحنای قرنیه و عدسی حالت غیر طبیعی پیدا کرده است، تصاویر اجسام به درستی بر روی شبکیه نمی افتد و به همین دلیل فرد دچار تاری دید می شود که به این حالت اختلال عیوب انکساری گفته می شود.
عیوب انکساری چشم موقعی ایجاد می شود که انحنای قرنیه یا اندازه چشم از حد نرمال کمتر باشد و باعث می شود تصاویر اجسام بر پشت شبکیه بیفتد که می تواند در نوع دوربینی ، نزدیک بینی و یا آستیگماتیسم خود را نشان دهد.
چند نوع دوربینی چشمی وجود دارد؟
همانطور که گفتم یکی از اختلالات عیوب انکساری چشم، دور بینی می باشد که باعث می شود فرد اجسام دور را وضح ببیند و بر عکس اجسام نزدیک تر را تار ببیند. در این قسمت می خواهم به انواع دوربینی اشاره کنم که عبارتند از:
- دوربینی ساده و معمولی: این نوع دوربینی اغلب به علت پایین آمدن قدرت تطبیق یک چشم یا کم شدن طول خلفی چشم و یا کاهش ضریب شکست اجزای اپتیکی چشم ایجاد می شود.
- دوربینی فانکشنال (Fanctional): این نوع اختلال دوربینی زمانی ایجاد می شود که عضلات مژگانی چشم فرد فلج شده باشد و قدرت تطابق تصاویر اجسام را از دست داده باشد.
- دوربینی پاتولوژیک: این نوع از دوربینی معمولا به شکل مادرزادی در فرد وجود دارد. به طور مثال فرد از بدو تولد دچار فقدان عدسی، تغییرات شکل و انحنای انکساری و یا جابه جایی عدسی هستند.
اختلال دوربینی دارای چه علائم و نشانه هایی دارد؟
هر بیماری چشمی وقتی شکل می گیرد تا قبل از اینکه تشخیص دقیق و درست داده شود دارای علائم و نشانه هایی می باشد که بایستی سریعا به پزشک مراجعه کنید.
برخی از نشانه های دوربینی عبارتند از:
- سردرد های پیاپی به ویژه در پشت سر و گاهی در قسمت پیشانی و گیج گاه
- اختلال در دید و پایین آمدن سطح بینایی
- ترس و یا فرار از نور (فوتو فوبیا)
- اشک ریزی
- خستگی مکرر چشم و بدن
- قرمزشدن چشم ها
- کوچک شدن چشم ها ( به دلیل محدود شدن بخش قدامی گلوکوم و آب سیاه)
- گل مژه
- بلفاریت
- شالازیون شور
- مشکل در انجام کارهایی که فاصله نزدیکی با چشم دارند (مثل مطالعه کردن)
- تنبلی یا لوچی چشم
عیوب انکساری چگونه تشخیص داده می شود؟
دوربینی یا به طور کل، اختلالات بینایی توسط پزشک متخصص قابل تشخیص است. چشم پزشک از طریق راه های مختلف و استفاده از ابزار آلات خاص پزشکی می تواند به راحتی عیوب انکساری مانند دوربینی را تشخیص دهد و شدت و میزان آن را هم تعیین نماید.
برای هر فردی که دچار اختلالات بینایی می شود انجام این روش ها و بررسی های پزشکی الزامی است زیرا توسط همین روش ها پزشک قادر به تشخیص درمان بیماری می باشد.
توصیه های پزشکی برای تشخیص زودهنگام اختلالات بینایی
افراد بزرگسالی که تا به حال از عینک و یا لنز طبی استفاده نکرده اند و دچار هیچ گونه اختلال بینایی نشده اند توصیه می شود اگر بین 20 تا 39 سال هستید سالی یک بار و اگر بین سن 40 تا 65 سال هستید بین 1 تا 2 سال، یک بار به پزشک مراجعه کنید.
اگر هم دچار اختلالات بینایی هستید و از عینک یا لنز چشم استفاده می کنید بایستی چکاپ سالانه شوید. اما اگر به طور مثال در طول این مدت با تاری دید یا هر مشکل دیگری مواجه شدید باید به پزشک مراجعه کنید.
اختلال دوربینی چگونه درمان می شود؟
در اختلال دوربینی پرتوهای نور موازی در پشت شبکیه چشم کانونی می شود، به همین خاطر می توان توسط عمل تطابق به میزان قابل توجهی، این اختلال را جبران کرد که در این صورت به این نوع دوربینی، دوربینی ارادی گفته می شود.
اما اگر با عمل تطابق اختلال دوربینی برطرف نگردد در این صورت به آن دوربینی مطلق می گویند که برای درمان این اختلال 3 نوع درمان وجود دارد که عبارتند از:
عینک طبی
معمولن پزشک با تشخیص این اختلال در اولین اقدام درمانی، عینک را تجویز می کند. برای درمان دوربینی بایستی از عدسی های واگرا استفاده کرد چون توانایی و قدرت چشم افراد دوربین نسبت به کسانی که چشم سالم دارند کمتر است.
به همین خاطر فاصله کانونی عدسی چشم هایی که دوربین هستند بیشتر از چشم های سالم است و تصاویر اجسام پشت شبکیه می افتد.
نمره چشم به دوسته مثبت و منفی تقسیم می شود کسانی که دچار دور بینی هستند نمره عینک آن ها که همان توان عدسی همگرا می باشد مثبت است و باعث می شود چشم از پشت عینک درشت تر دیده شود.
لنز طبی
افرادی که دوست ندارند از عینک طبی استفاده کنند می توانند به جای آن از لنز طبی نمره دار استفاده کنند. البته تجویز لنز طبی فقط در صورتی امکان پذیر است که پزشک وضعیت چشم های بیمار را بررسی کرده باشد و تشخیص دهد بیمار می تواند از لنز طبی استفاده کند.
لنز چشم طبی نیز یک ابزار اپتیکی می باشد که می تواند ضعف چشم را برطرف کند. لنز می تواند مانند عینک مشکلات چشمی را درمان کند و البته مزایایی هم نسبت به عینک دارد.
در برخی موارد تصحیح آستیگماتیسم نا منظم با عینک امکان پذیر نیست ولی لنز می تواند آن را درمان کند و یا به این علت که لنز با چشم حرکت میکند از ایجاد آستیگماتیسم جلوگیری می کند و البته از نظر زیبایی هم، لنز بسیار پرطرفدار تر و خوشایند تر است.
جراحی چشم
گزینه آخر درمان دوربینی، جراحی چشم است که اگر با عینک و لنز بهبود نیابد انجام می شود. دوربینی می تواند با عوارضی مثل کاهش بینایی و فشار بر روی چشم همراه باشد که باعث سردرد های مکرر می شود و امنیت فرد را به خصوص در هنگام رانندگی یا رد شدن از خیابان زیر سوال می برد.
در روش جراحی درمان دوربینی، اپی تلیوم قرنیه برداشته می شود و بعد از جراخی مجددا سرجای خودش گذشته می شود.
چگونه می توان از دوربینی پیشگیری کرد؟
به طور قطع نمی توان گفت روش یا راه کارهایی وجود دارد که از بروز اختلال دوربینی جلوگیری می کند اما راه کارهایی وجود دارد که شما بتوانید چشم هایتان را تقویت و از آن ها مراقبت کنید تا احتمال ابتلا به اختلالات بینایی را کاهش دهید.
از مهمترین راه های پیشگیری از دوربینی عبارتند از:
- چکاپ مرتب و به موقع
- کنترل بیماری هایی که بر روی بینایی تاثیر گذار است مثل فشار خون و مرض قند
- مراجعه به پزشک هنگام کاهش دید، تاری دید، دیدن نقطه های سیاه و جرقه های نوری در میدان دید
- استفاده از عینک آفتابی برای جلوگیری از اشعه های مضر
- مصرف مواد غذایی که حاوی ویتامین A و بتاکارون مثل هویج هستند
- استفاده از نور کافی مناسب
برای خرید و مشاوره در خصوص خرید لنز طبی مخصوص دوربینی می توانید با مشاوران ما به صورت رایگان از طریق اینستاگرام، تلگرام، واتس اپ و یا شماره تماس مندرج در صفحه اصلی سایت ارتباط برقرار نمایید.
در ایران لنز تجربه خرید بهترین برندهای لنز رنگی بدون نمره، لنز طبی بی رنگ، طبی رنگی و لنز آستیگماتیسم را خواهید داشت
